Eldorica, de verbeeldingskracht van Jurriaan Andriessen.

Al in 1990 heeft Haarlemse visionair Jurriaan Andriessen in zijn fictieve reisverslag laten zien hoe de wereld eruit zou hebben kunnen zien als de waarschuwingen van de Club van Rome over de dreigende milieuvernietiging serieus waren genomen. 

Windmolenparken in zee, minder gebruik van materialen, autonome voertuigen, eigen opwek van energie zijn zo maar paar voorbeelden van zijn gedachtes van meer dan 40 jaar geleden die tot nu toe nog steeds actueel zijn en we met zijn allen scherp op moeten blijven. Via een appgroep, dank @dave van dongen, kwam onderstaande voorbij en wilden dit met jullie delen.  (Ook dank aan stichting Jurriaan Andriessen ,Eldorica.nl en duurzaamheidscoach.nl)

Eldorica
Het boek Eldorica, met een reisverslag naar een betere wereld verwoordt en verbeeldt Jurriaan Andriessen hoe onze maatschappij er uit had kunnen zien als we de adviezen en aanbevelingen van De Club van Rome (1972) hadden opgevolgd. In dit rapport wordt uiteengezet dat door het dan gangbare grondstoffengebruik de wereldbevolking in de eenentwintigste eeuw te lijden zal krijgen aan gebrek en armoede. Ook zal de atmosfeer rond de aarde zo sterk opwarmen, dat de mens daarin niet meer kan leven.

Verontrust door dit rapport poogt Jurriaan een positief antwoord te geven. Hij creëert een schaduwplaneet gelijk aan de aarde, Eldorica genaamd. De Eldoriërs leven als in een paradijs op Eldorica. Op Eldorica nemen de regeringen en de bewoners wél hun verantwoordelijkheid om hun levensstijl aan te passen aan de beschikbare hoeveelheid grondstoffen. In Eldorica combineert men zuinigheid met comfort. Men werkt maar vier uur per week, er is geen productie van wegwerpartikelen en men leeft in gecontroleerde vrijheid. Zij regelen hun zaken volgens een eldocratie: een variant op onze democratie waarbij beslissingen worden genomen op basis van inzichten in plaats van machtsverhoudingen. Het is een letterlijk fantastisch verhaal, gebaseerd op de technische mogelijkheden van die tijd. Veel van Andriessens ideeën zijn inmiddels gerealiseerd, zoals bijvoorbeeld de automatische auto van Google en de windmolenparken op zee.

Het boek beschrijft een maatschappij waarin energie wordt opgewekt door de wind, de zon of door menskracht. Automatisering heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt en neemt achter de schermen in grote lijnen de belangrijkste productieprocessen voor haar rekening. De ruimtelijke ordening word bepaald door de leefbaarheid en niet door de drang naar meer productiviteit. En de bewoners beschouwen vrije tijd als kostbaar goed met een hogere waarde dan geld.

Al lezende in het boek besef je al gauw hoe logisch de Eldorische maatschappij in elkaar zit, en belangrijker nog, wat een tijd we verloren hebben en nog zullen verliezen om te komen tot onze eigen duurzame samenleving. 

Eldorica bestaat niet en het is maar zeer de vraag of wij in staat zijn om zelfs maar een klein deel van onze maatschappij op die manier in te richten. Nog steeds worden initiatieven op het gebied van leefbaarheid afgeschoten op grond van het financiële rendement. Tegelijkertijd worden we overspoelt met zogenaamd duurzame producten die dit kenmerk absoluut niet verdienen.

Note: Eldorica, met een reisverslag naar een betere wereld is in 1990 uitgegeven door uitgeverij Het Spectrum BV te Utrecht (ISBN nummer 90 274 2484 5) en verkrijgbaar in bijna alle bibliotheken in Nederland.
Andriessen heeft een bibliofiele uitgave verzorgd, die nog beperkt leverbaar is en die te verkrijgen is via de Stichting Jurriaan Andriessen. De originele gouaches bevinden zich in de collectie van het Frans Halsmuseum in Haarlem.