Participatie en energie.
Amsterdam wil burgerpanels. Amsterdam wil MA.Akbanken. Wat zou werken de komende maanden en jaren om Amsterdam koploper schone energie te maken? En de Regionale Energie Strategieen uit te voeren?
“Hoe zorgen we dat de overheid en andere organisaties participeren in de plannen vanuit de samenleving? En andersom? Of maken we samen plannen? Hoe bereiken we het doel Amsterdam koploper schone energie?”
Wellicht schrijft iemand hier een mooi verhaal over. Er staan hieronder links die te maken hebben met deze vraag.
De bedrijventerreinen, de wijken, de sportclubs bruisen soms van de ideeen. De gemeente en de multinationals bruisen ook! Hoe krijgen we elkaar mee?
Participatie is -volgens Marleen Stikker van Waag- meedoen in een doel. En dus niet in een plan van iemand anders. Essentieel uitgangspunt.
Een mooi voorbeeld van participatie aan een doel is de ring van Antwerpen. De Correspondent heeft daar een artikel overgeschreven. Hier een paar nog onsamenhangende quotes om je te verleiden het hele artikel te lezen. En wellicht er een item over te schrijven over Amsterdam en energie en participatie.
- De slogan was: van de rechtbank naar de werkbank, van het conflict- naar het samenwerkingsmodel.'
- Burgerpanels en 'werkbanken'
- Schep een stelsel met vele vormen van participatieve democratie, waarbij verkiezingen op gezette tijden een aanvulling vormen.
- In de gereedschapskist van de participatieve democratie zitten de werkbanken, zoals die in Antwerpen vorm kregen. Daarnaast zijn er burgerpanels, zoals de G1000 die David Van Reybrouck in België organiseerde en de citizen's assembly die zich in Ierland over abortus boog, waarop een referendum volgde.
- Deze combinatie van besluitvorming in samenspraak met burgers en daarna een volksraadpleging is, vindt Claeys, 'een gouden formule, omdat de eerste stap de tweede informeert en de tweede stap de eerste legitimeert'.
- Maar de vraag ergert hem duidelijk een beetje. 'Het is elke keer weer de vraag die burgerbewegingen krijgen: wie vertegenwoordigen jullie nu eigenlijk? Maar waarom leggen we de lat voor burgerparticipatie altijd zoveel hoger dan voor verkozenen?'
- Claeys stelt een combinatie voor van burgerpanels en werkbanken, op lokaal en Europees niveau. In de burgerpanels zit een qua geslacht, leeftijd, sociale achtergrond en opleidingsniveau representatieve groep burgers. Zij brengen in kaart hoe ze denken over vluchtelingen, welke gevolgen van migratie ze in het dagelijkse leven ervaren en wat volgens hen het draagvlak is voor solidariteit, op basis van verstrekte informatie over cijfers en de Europese regelgeving. Doel: een gevoel krijgen voor 'wat er leeft'.
- Aan de werkbanken nemen terzake deskundige verenigingen, belangengroepen, ambtenaren en experts deel. Zij sleutelen samen aan 'technische' oplossingen: procedures, verdeelsleutels, op te richten organen, budgettaire ruimte en lange-termijnaanpak. http://www.manuclaeys.be/uploads/DeCorrespondent2018.pdf
