OPEC is nog steeds de baas
De huidige energie crisis wordt wel vergeleken met de eerste oliecrisis van 1973. Maar misschien lijkt de 2022 situatie meer op de derde oliecrisis, met Putin als reïncarnatie van Saddam Hussein.
In “Rekenen Met Energie” schrijf ik over de energietransitie. Abonneer je gratis op mijn substack, of lees eerdere nieuwsbrieven over Rekenen Met Energie. Nieuwsbrief nr. 21 gaat over de torenhoge prijzen voor een vat olie en de huidige crisis door de spanningen in de wereld die hier aan de grondslag ligt.
In 1973 boycotten de Arabische olielanden enkele landen, waaronder Nederland. Ze verlaagden de olieproductie en de olieprijs schoot omhoog; de wereld maakte hardhandig kennis met de macht van de olielanden.
De tweede oliecrisis begon in 1979 toen OPEC de prijs opdreef naar het toen torenhoge niveau van €33 per vat. OPEC was oppermachtig en de malaise die volgde was rampzalig voor de wereldeconomie.
Halverwege de jaren ’80 verslechterde de onderlinge samenwerking in OPEC, de leden hielden zich niet aan de afgesproken quota en het te grote aanbod dreef de prijs naar beneden. Saoedi Arabië probeerde de club weer in het gareel te krijgen. Koning Fahd, ontsloeg olieminister Yamani en de OPEC bijeenkomst in 1986 leidde tot herstel van de discipline. De prijs werd gestabiliseerd rond $15 - $18. De gouden OPEC jaren leken voorbij. Na de enorme geldoverdracht van het westen naar de olielanden, begon nu een periode waarin het westen kon herstellen met goedkope olie en stabiele prijzen. Toch was OPEC de uiteindelijke winnaar, zij waren weer de baas over de olieprijs.
De derde crisis
De jaren ’90 begonnen zo mooi, de koude oorlog was voorbij, de wereldeconomie draaide goed, de olieprijs was stabiel – mede dankzij OPEC.
Lees verder in de volledige nieuwsbrief #21
